Δημιουργώντας ένα Ανοιχτό Θέατρο !

 

H μαγική λέξη ΘΕΑΤΡΟ.. Ο χώρος που όλοι έχουν θέα.!!!!!

Η λέξη Θέατρον δεν είναι -μόνο- ελληνική. Είναι παγκόσμια λέξη, όπως και οι λέξεις: δημοκρατία, μουσική, πρόγραμμα, άρωμα, οργασμός, κλπ. κλπ. κλπ. Το 60 με 70% των αγγλικών-γαλλικών-γερμανικών λέξεων  είναι 
παραλλαγμένες αρχαιοελληνικές λέξεις.  Το αστείο είναι πως οι ξένοι λένε τις λέξεις αυτές χωρίς να ξέρουν τη βαθειά τους σημασία.Και το τραγικό είναι που οι Έλληνες ενώ ξέρουν τη σημασία τους, δεν της δίνουν σημασία και δεν έχουν κάνει πράξη τα θέατρα, την δημοκρατία, κλπ.

 Αλλά τί σημαίνει θέατρο?
Είναι ένας χώρος που όλοι έχουν θέα. Θέα μεταξύ τους και θέα του κύκλου, δηλαδή της ορχήστρας όπου γίνονται τα δρώμενα.  Στο θέατρο κανείς δεν βλέπει την πλάτη των άλλων, ενώ στην εκκλησία όπου είναι χωρισμένοι άντρες και γυναίκες, εκεί όλοι βλέπουν τις πλάτες των μπροστινών τους,  κάθονται σαν στρατιωτάκια σε παράταξη, δεν μιλούν, είναι υπάκοοι, έχουν σεβασμό. Ενω στο θέατρο που κάθονται αμφι-θεατρικά , γελούν, ομιλούν , γλεντούν, και κατεβαίνουν στο χορό και χορεύουν.
   Είναι, λοιπόν, μαγικό το θέατρο. Κι όμως υπάρχουν πολλές παρανοήσεις.
   
Το κόμπλεξ του νεοέλληνα φαίνεται που θεωρεί την λέξη θέατρο ως βρισιά: π.χ. είσαι θέατρο = είναι γελοίος, νούμερο. Ή : αυτός παίζει θέατρο= υποκρίνεται, λέει ψέμματα.
 Φαίνεται επίσης που όταν ακούει τη λέξη αυτή , ο νους του πάει μόνο σε θεατρικές παραστάσεις, στην Επίδαυρο για παράδειγμα, όπου πάνε κάθε Αυγουστο μερικοί 'κουλτουριάρηδες'. Και αν ρωτήσεις έναν Δήμο ή έναν Μηχανικό-Αρχιτέκτονα: γιατί δεν φτιάχνουν θέατρο? , θα σου πει πως: είναι πολλά τα έξοδα, θέλει πολλές άδειες, δεν θα κάνει απόσβεση, ποιός θα πάει στο θέατρο? κλπ.

   Κι όμως όλα αυτά είναι λάθος, και πρέπει επειγόντως να μάθουμε μερικές αλήθειες.

  1. Θέατρο είναι κυρίως ανοιχτός χώρος, στην Ελλάδα έχουμε 10 μήνες ηλιοφάνεια.Κακώς ο νους μας πάει σε κλειστό χώρο.

  2. Στο θέατρο δεν παίζουν -μόνο- θεατρικές παραστάσεις. Κυρίως παίζουν μουσική, δεν χρειάζονται μεγάφωνα , διότι το θέατρο από μόνο του έχει ακουστική, ειδικά όταν είναι για λίγους θεατές 500-1000-2.000. Στο θέατρο γίνονται λαικές συνελεύσεις, ομιλίες. . Το θέατρο είναι η βάση της Δημοκρατίας. Το Εκκλησιαστήριο της Αρχαίας Μεσσήνης, δεν είναι ο ναός όπου ψέλνανε, αλλά είναι η βουλή τους, εκεί που συγκεντρωνόταν η Εκκλησία του Δήμου, του λαού.
    Αλλά και τα αρχαία δικαστήρια όπου ψήφιζαν όλοι οι πολίτες, ήταν λαϊκά δικαστήρια, και γίνονταν κι αυτά στο θέατρο. Στο θέατρο γίνονται οι χοροί, γι αυτό και οι ελληνικοί παραδοσιακοί χοροί, οι περισσότεροι είναι κυκλικοί, σαν τον κύκλο του θεάτρου.   Το θέατρο είναι τόσο μαγικός χώρος που και τίποτα να μην κάνεις, απλώς να κάθεσαι, ηρεμείς εμπνέεσαι, και 'συνομιλείς' με τις 9 μούσες.

 3. Το θέατρο είναι η πιό απλή κατασκευή, αν το φτιάξεις με απλές στρογγυλές πεζούλες. Δηλαδή, βρίσκουμε μια πλαγιά κοίλη,σαν μια παλάμη χεριού σε ήρεμη πλάγια στάση, και με κέντρο ένα σημείο, φτιάχνουμε ομόκεντρους κύκλους, από τον μικρότερο χαμηλά, στον μεγαλύτερο πιό ψηλά. Δεν χρειάζεται να βάλουμε σίδερα και τσιμέντα, και σκάψιμο. Κανονικά  δεν θα έπρεπε να χρειάζεται άδεια Μηχανικού(!) για να φτιάξουμε ένα μικρό θέατρο με πεζούλες. Και έχουν ευθύνη οι Μηχανικοί που δεν φτιάχνουν σε κάθε πόλη και χωριό απλά θεατράκια σε πλαγιές για να συζητά και να διασκεδάζει ο κόσμος.

  4. Στο θέατρο δεν πάμε για να φάμε, ούτε για να πιούμε. Πάμε να διασκεδάσουμε. Τα αρχαία πανηγύρια γίνονταν στα θέατρα, ενώ τα σημερινά περιορίζονται σε γουρνοπούλες και σε πλαστικές καρέκλες. Όταν πας σε μια συναυλία, φροντίζεις να έχει φάει κάτι πριν, και ίσως να πιεις εκεί ένα ποτηράκι κρασί, ή νεράκι.

  5. Στο θέατρο δεν πας τη νύχτα, αλλά κυρίως το απογεματάκι έως και να νυχτώσει. Δεν χρειάζεται ηλεκτρισμό, ούτε φώτα, ούτε μεγάφωνα.

  6.  Ένα θέατρο κάνει απόσβεση από την πρώτη κι όλας μερα! Ναι!, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο. Το να φτιάξεις ένα απλό θέατρο σε μια πλαγιά  κοστίζει 10 ευρώ περίπου το άτομο, η θέση ενός θεατή. Όσο, δηλαδή, το εισιτήριο για την πρώτη συναυλία. Δηλαδή ένα θέατρο 500 θεατών, κοστίζει να το φτιάξεις περίπου 5.000 ευρώ, αν το φτιάξεις με απλά υλικά, με ξύλινες πεζούλες, ή με μεγάλες τουβλίνες ακουμπητές, ή και με αγκωνάρια από πωρόλιθο που κόβει το σχιστήριο. Δεν χρειάζεται συνδετικό υλικό, δεν χρειάζεται τσιμέντο.  Μάλιστα μπορεί να φτιαχτεί ένα θέατρο μέσα σε μία ώρα (!), αν χρησιμοποιήσουμε τις μπουντόζες, αρκεί αυτός ο χώρος να μην έχει καθόλου καθίσματα, αλλά να κάθονται σταυροπόδι στο γκαζόν, όπως ήταν το αρχαίο στάδιο της ολυμπίας, εκεί που έγιναν και οι πρόσφατοι Ολυμπιακοί Αγώνες!

----- Ας τολμήσουν Δήμοι και Μηχανικοί. Ας τολμήσουν ιδιώτες να φτιάξουν κι αυτοί απλά, αλλά όμορφα θέατρα και θεατράκια. Ας μετατρέψουν τις σχολικές αίθουσες σε θεατρικές, σε αμφιθέατρα. Ναί! , ίσως στο μέλλον, και οι ναοί και οι εκκλησίες θα γίνουν κι αυτοί θεατρικοί...
   Ήδη αρκετοί ιδιώτες στην Ελλάδα ξεκίνησαν και φτιάχνουν ανοιχτά θέατρα. Κάντο κι εσύ!

   Φιλικά, Αντώνης Αντωνόπουλος http://thoureios.blogspot.gr/2