Σεπτέμβριος…Ο δικός μου μήνας. Και δεν θα μπορούσε να είναι άλλος ο αγαπημένος μου μήνας. Με κατατρέχει, με κυνηγάει. Σχεδόν με καταδιώκει. Σαν να με έχει στοιχειώσει.
Ο μήνας του περίπου, ο μήνας του μεταξύ… Δεν είναι καλοκαίρι πια αλλά το θερμόμετρο δείχνει 40 βαθμούς. Δεν είναι χειμώνας ακόμη αλλά το σκοτάδι απλώνεται νωρίς. Βρίσκεσαι ανάμεσα στις καλοκαιρινές αναμνήσεις που είναι νωπές ακόμη και τις κρύες νύχτες του χειμώνα που θα αναπολείς τις καλοκαιρινές στιγμές..
Στο μεταίχμιο, εκεί που δεσπόζει η μελαγχολία αλλά παράλληλα και τελείως παράδοξα κατοικοεδρεύει η προσμονή. Και σε μένα ταιριάζει κυρίως η προσμονή… για τη δημιουργία, για το καινούργιο, για τη νέα αρχή Γαλήνιε Ζεστέ Σεπτέμβρη είσαι ο δικός μου Αύγουστος !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου