Πάσχα και Πρωτομαγιά ,ένα μεγάλο τραπέζι στην αυλή της Ικαρίας !

Πάσχα στην Ικαρία Mια διαφορετική κοινωνία...Δεν έχει σημασία πόσο κοντά η μακριά βρισκόμαστε ..σημασία έχει μόνο που πεθυμά να σεργιανίζει η καρδιά μας!

.    ΝΙΚΑΡΙΑ ΜΟΥ 

του Σπύρου Τέσκου                                                                                                                                        Η ελευθερία, η ισότητα και η αλληλεγγύη… μια διαφορετική κοινωνία…

Ο τόπος…

Οι άνθρωποι…

Ο τρόπος ζωής…

Οι παραδόσεις…

Η φιλοσοφία…Οι Ικαριώτες την κρίση την αντιμετωπίζουν όπως όλα τα δύσκολα .Φιλοσοφημένα !Με χαμόγελο και υπομονή <<Κάτι θα βρέξει>> λένε Κι άμα πεινάσουμε υπαρχει εδώ παρακάτω και η θάλασσα που ειναι γεμάτη ψάρια  Κι άμα τα ψάρια δεν μας φτάνουνε υπαρχει και η τσάπα  για τα περιβόλια μας  Άντε στην υγειά μας λοιπόν γιατί 

<<Τούτη η Γη που την πατούμε «όλοι μέσα θε να μπούμε....και στην άχαρη ζωή μας

για να σβήσουν  οι καημοί μας
θέλει γλέντι, έρωτα, τραγούδι

να καεί λοιπον το πελεκούδι για να αναστηθεί η ζωή μας >>Κάπως έτσι λοιπόν οι Ικαριώτες πάνω στο φιλοσοφείν δια του χορού  και του κρασιού φτάνουν μέχρι τα εκατό και δεν τους φτάνουν ...                                    

Τα "μνημόσυνα" είναι ένα έθιμο που εξακολουθεί να τελείται ακόμα και σήμερα ανήμερα της Κυριακής του Πάσχα, κυρίως σε χωριά της Βόρειας Ικαρίας. Αναφέρεται σε προσφορές κρέατος και κρασιού που κάνει μια οικογένεια για τους νεκρούς της. Την τιμητική τους έχουν και τα περίφημα πανηγύρια του νησιού που διοργανώνονται κάθε χρόνο και  φέτος τυχαίνει με το πανηγύρι της πρωτομαγιάς στο μοναστήρι του Μαυριάνου μέσα στο Πάσχα, οπότε και συνεχίζεται αμείωτη η ζεστή ατμόσφαιρα των εορτών.                                            Ελάτε  το Πάσχα,στην Ικαρία να  χόρτασε τε εικόνες, ανθρώπους, φαγητά, κρασιά . Ελάτε να νιώσετε ότι βρίσκεστε  σε ένα άλλο κράτος, όπου οι άνθρωποι βάσει νόμου ειναι  υποχρεωμένοι να γελούν, να πίνουν, να χαίρονται, να μιλούν και να χορεύουν. Κάπως έτσι θα  καταλάβετε  σε τι τόπο μεγάλωσαν αυτοί οι μπαγάσηδες, που θα ’λεγε κι ένας φίλος, και αρνούνται τόσο πεισματικά να γεράσουν. ......                                                        «Δεν έχει σημασία πόσο κοντά ή μακριά είμαστε

Όχι όμως πιο μακριά απ’ την καρδιά μας

Πάντα σίγουροι για μας του ίδιους

Και τίποτε άλλο δεν έχει σημασία!

Ψάχνω για εμπιστοσύνη και τη βρίσκω σε σένα

Κάθε μέρα για μας είναι κάτι καινούριο.....      Κάθε μέρα ειναι μια Ανάσταση   !